Thursday, August 27, 2009

Akhirnya..

Salam all,

Akhirnya apa yang aku paling takut terjadi sebelum aku datang sini akan terjadi gak.. nampak gayanya malam nie jadi saksi semuanya terlerai.. perjanjian dipegang sebelum ke sini dulu telah pun dilanggar... mungkin ini takdirnya.. walaupun sedih dengan keputusan ini, aku kena terima.. aku cuma ada sebulan setengah lagi sebelum benda ini betul2 jadi.. masa itu juga tak aku lengahkan untuk aku gunakan sebaik mungkin untuk aku jadikan bekalan bila tiba masanya nanti.. sedih sangat sebenarnya.. dah dapat aku rasekan kuat 2 minggu lalu nie benda nie akan jadi.. tapi aku diamkan aje walaupun hari2 fikir kononnya nak ignore je..

Sebulan setengah je lagi.. aku kena berpisah dengan anak aku.. aisyah kena balik malaysia.. tinggal di sana.. benda yang aku tak nak sangat terjadi.. aku bukan tak boleh tinggal sorang.. but aku mmg tak leh hidup tanpa aisyah.. aku akui aku sangat rapat dengan aisyah.. aku cuba elak benda nie jadi tapi tetap juga jadi.. harapan aku cuma satu aisyah kembali ke sini secepat mungkin..

Mungkin ini semua jadi ada hikmah.. tapi kalau dah kepentingan atau kehendak orang itu sendiri aku tak dapat nak elak so keputusannya terpaksalah aku jadi mangsa keadaan.. mangsa dimana aku terpaksa tinggal sorang dan benarkan aisyah tinggal di Malaysia buat seketika.. harap satu lagi "kejadian" itu lak tak akan jadi.. aku akan cuba buat terbaik agar aisyah kembali ke sini.. atau dalam erti kata lain perlu ke aku kembali ke Malaysia? ada gak fikir benda tu.. kerjaya and keluarga sama penting.. sama-sama aku perlu.. rase nak hantuk je kepala kat dinding.. nak nangis? harus nangis.. mungkin bukan sekarang.. mungkin waktu tinggalkan aisyah nanti.. alia? aku baru plan nak bawa alia ke sini.. mungkin juga ada hikmahnya semua nie jadi.. YA ALLAH tolonglah tunjukkan aku jalan untuk permudahkan hidup ini.. amin..


note twentyone: betul ke aku buat nie? tapi itu kehendak dia..

2 comments: